Zahra Khanom Tadj es-Saltaneh

Shí Wikipedia, njikotá édémédé nke onyobulạ

Àtụ:Infobox royalty Zahra Khanom ma ọ bụ Taj al-Saltaneh (1884 - 25 Jenụwarị 1936; Persian) nke a makwaara dị ka adaeze Qajar, bụ adaeze nke usoro ndị Qajar, nke a maara dị ka onye na-ahụ maka ụmụ nwanyị, onye na-agbachitere ikike ụmụ nwanyị na onye na-ede akụkọ ihe mere eme. Ọ bụ nwa nwanyị nke Naser al-Din Shah, Eze nke Peasia site na 1848 ruo Mee 1896. Ọ bụ mmasị ịhụnanya nke Yousef Abdu Aref Qazvini onye dere uri ya Fe eh ya Qajar maka ya.

Ndụ[dezie | dezie ebe o si]

'ime akụkọ ihe mere eme ya, ọ kọwara ịzụlite ya n'ụlọ ndị eze, na-eji nkọwa nke iwu ụlọ ikpe banyere inwe ndị nọọsụ na ndị ohu dị ka oghere iji katọọ ndị Qajar na njedebe ndị inyom Persian na-eche ihu. Ọ kọwara nghọta ya banyere atụmatụ gara nke ọma na ogbugbu nna ya na 1896.

Ọ lụrụ mgbe ọ dị afọ 13 na Sardar Hassan Shojah al-Saltaneh, onye aristọkrat na nwa nke minista nchekwa Shojah al. Ha nwere ụmụ anọ. Taj gbara di ya alụkwaghịm, mebie iwu ma bụrụ otu n'ime ụmụ nwanyị mbụ n'ezinụlọ eze ịgba alụkwaghịm.

Ọ kọwapụtara ihe mgbu nke nkwa ọlụlụ ya mgbe ọ dị afọ asatọ na mmebi nke alụmdi na nwunye a haziri ahazi. Ọ na-ekwu okwu siri ike megide ikpuchi ihe dị ka ihe na-emebi ndụ ezinụlọ na ọha mmadụ niile nke Peasia. Akụkọ ahụ gụnyekwara ihe mgbu sitere na ihe omume di ya na-abụghị alụmdi na nwunye na nhọrọ ya ite ime n'ihi egwu ọnwụ n'oge ịmụ nwa.[1]

N'afọ ndị ikpeazụ ya, o tinyere ndụ ya n'ide, ịgụ na ịzụlite nwa nwa ya ọ hụrụ n'anya Taj Iran, onye ya na ya nwere mmekọrịta pụrụ iche ma nwee mmetụta dị ukwuu n'ịzụlite ya. Ya na nwa ya nwanyị Tooran al-Dowleh biri ruo mgbe ọ nwụrụ.

Onye ọsụ ụzọ[dezie | dezie ebe o si]

Ọ bụ onye edemede, onye na-ese ihe, onye nwere ọgụgụ isi, na onye na-eme ngagharị iwe nke na-akwado akwụkwọ edemede n'ụlọ ya otu ugboro n'izu. Ọ maara Arabic na French nke ọma ma na-akpọ violin. Ọ bụ nwanyị mbụ n'ụlọ ikpe wepụrụ hijab ma yiri uwe ọdịda anyanwụ. Onye mbụ dere akwụkwọ ncheta na onye na-akatọ ọchịchị eze n'okpuru nna ya Naser al-Din Shah na nwanne ya nwoke Mozaffar ad-Din Shah. O gboro ọtụtụ nsogbu Iran n'oge ahụ, gụnyere ịda ogbenye, enweghị agụmakwụkwọ maka ndị mmadụ na ikike ụmụ nwanyị, na ndị eze na-enweghị ike. Olu ya bụ olu nwanyị na-akwado mgbanwe na ọchịchị onye kwuo uche ya.

Ịbụ onye inyom[dezie | dezie ebe o si]

Taj al-Saltaneh bụ onye na-ebute ụzọ maka ikike ụmụ nwanyị na Iran na onye na-akwado ụmụ nwanyị. Ọ bụ onye a ma ama guzobere otu ikike ụmụ nwanyị nke Otu nwere onwe ụmụ nwanyi Iran, na-arụ ọrụ maka ikike nhata maka ụmụ nwanyị n'ihe dị ka 1910. Ọ haziri na nzuzo ma gaa nzukọ nzuzo nke ikike ụmụ nwanyị na-agwa ụmụ ya na ụmụ ya na ọ na-aga nnọkọ okpukpe. O nwere oge ọ duziri ngagharị iwe maka ikike ụmụ nwanyị gaa na ndị omeiwu ma bụrụ onye na-akwado mgbanwe iwu nke Iran.

Echiche na-emegide ịgba ohu[dezie | dezie ebe o si]

Zahra Khanom Tadj es-Saltaneh bụ onye ndị ohu Afrịka zụlitere, dịka omenala, ndị a na-akpọ "ndị na-ejere ozi", ma gosipụta ọmịiko maka ha na enweghị mmasị na usoro ịgba ohu n'ihe ndekọ ya:

'Nri ahụ ga-abụrịrị onye isi ojii, ebe ọ bụ na nsọpụrụ na ịdị ukwuu n'oge ahụ ka a na-atụle site n'inwe ihe ndị e kere eke nke Chineke emeghị ka ọ dị iche na ndị ọzọ, ma e wezụga maka ụcha akpụkpọ ahụ ha, ọdịiche nke na-adịghị adị n'ụzọ ziri ezi na ọnụ ụzọ Chineke. A na-ejide ndị ogbenye a n'agbụ ma na-edo onwe ha n'okpuru, na-eme ka ndị nwe ha bụrụ ndị ukwu, ma na-akpọ ha "ndị ọrụ nkekọ". A zụrụ ha ma ree ha dị ka ọtụtụ ehi".[2]

Ihe Ndị Na-echeta[dezie | dezie ebe o si]

E bipụtara akụkọ ndụ ya n'okpuru aha Crowning Anguish: Memoirs of a Persian Princess from the Harem to Modernity 1884 - 1914 (1996), nke Abbas Amanat dezigharịrị na okwu mbido ma Anna Vanzan na Amin Neshati sụgharịa. A nabatara ha nke ọma, Times Literary Supplement na-akọwa ha n'ụzọ a: "N'ụdị dịtụ iche na nke siri ike, akụkọ Taj, nke e dere na 1914, na-ekpuchi afọ iri atọ nke oge na-agbanwe ngwa ngwa [.] Ngwakọta na-adọrọ mmasị nke rekọnstrọktiv na reflectiv, Taj al Saltaneh's memoirs na-eweta n'ụlọ nnukwu esemokwu nke ndụ na-agafe ndị inyom na modernism. " (March 4, 1994) Nnyocha Nesta Ramazaini na The Middle East Journal toro nkọwa doro anya nke akwụkwọ ahụ banyere ndụ kwa ụbọchị na ọgụ ndọrọ ndọrọ ọchịchị n'ime ndị Qajar.[3]

Ihe Nketa[dezie | dezie ebe o si]

E liri ya na Zahir od-Dowleh Simetri na Tajrish. Ndụ ya na edemede ya na ọrụ ya dị ka onye na-ahụ maka ụmụ nwanyị bụ isiokwu nke ọmụmụ Middle East na mahadum site na Mahadum Tehran ruo Harvard. N'afọ 2015, Harvard nwetara foto ezinụlọ ha, ihe odide, akụkọ na akụkọ banyere ndụ Taj al-Saltaneh site n'aka ụmụ ya maka ihe ndekọ ya.

Hụkwa[dezie | dezie ebe o si]

  • Farnaz Fassihi

Ebe m Siri dee[dezie | dezie ebe o si]

  1. al-Saltana (2003). Crowing Anguish: Memoirs of a Persian Princess, from the Harem to Modernity. Washington, D.C.: Mage Publishers, 211. ISBN 0-934211-36-1. Retrieved on 25 July 2022. 
  2. Piotr Bachtin (2015) The Royal Harem of Naser al-Din Shah Qajar (r.1848–96): The Literary Portrayal of Women's Lives by Taj al-Saltana and Anonymous ‘Lady from Kerman’, Middle Eastern Studies, 51:6, 986-1009, DOI: 10.1080/00263206.2015.1044897
  3. Ramazani (Summer 1995). "Reviewed work: Taj al-Saltana: Crowning Anguish: Memoirs of a Persian Princess from the Harem to Modernity, 1884-1914, Abbas Amanat, Anna Vanzan, Amin Neshati". Middle East Journal 49 (3): 531–532. Retrieved on December 10, 2020. 
  • Etehadieh (1992). Tadj es-Saltaneh. Tehran: Nashr-e Tarikh-e Iran. 

Ịgụ ihe ọzọ[dezie | dezie ebe o si]

Njikọ mpụga[dezie | dezie ebe o si]

  • (Parstimes.
  • Qajar Iran (qajarwomen.org, Mahadum Harvard)